Bizim İslami anlayışımız ve imanımız iki kaynaktan neş'et eder ve doğar. Birincisi Yüce Rabbimizin (cc) Kur'an-ı Kerim'i ve ikincisi Kur’an-ı Kerim ile uyumlu Sevgili Peygamber Efendimizin (asm) sahih Hadis-i Şerif'leri.

Bugünkü yazımızın konusu beyaz saçlar ve yaşlılık üzerine olacaktır.

Hem Kur'an'da ve hem de Hadislerde yaşlılığa ve özelikle de Anne Babaya sevgi ve saygıyla bakılmasına dair onlarca, yüzlerce emir ve tavsiye mevcuttur.

Hemen ilk aklıma gelen “onlara öf bile demeyin” şeklindeki ayettir.

“Rabbin, sadece kendisine kulluk etmenizi ve anne babanıza iyi davranmanızı emretti. Onlardan biri veya ikisi senin yanında yaşlanırsa onlara öf bile deme! Onları azarlama! İkisine de gönül alıcı güzel sözler söyle. Onlara merhametle ve alçak gönüllülükle kol kanat ger. “Rabbim! Onlar nasıl küçüklükte beni şefkatle eğitip yetiştirdilerse şimdi sen de onlara merhamet göster” diyerek dua et.” (İsra Suresi, 23-34)

Vallahi bu ayet-i kerime’ye uyulsa Dünya cennet olur. Biz Kur’an’ı Kerim’in esas alındığı yani gerçek şeriat nizamımın yani İslam’ın Asr-ı Saadet’te uygulandığı zaman ki uygulandığı zaman Dünya’nın cennet olacağına inandığımız gibi yalnız, “bu ayet yani İsra 23 uygulansa ve bu ayetteki emre uyulsa dahi Dünya cennet olur” diyoruz.

Sevgili Peygamberimiz Efendimizin (asm) hayatı ve istikameti de yaşlılara ve tüm güçsüzlere sevgi ile merhamet üzerinedir.

İki cihan serveri gönüllerimizin sultanı Hazreti Muhammed aleyhisselatu vesselam bir Hadis-i Şerif’te; “bir genç, ihtiyar bir kimseye yaşından dolayı hürmet ederse, Allah da ona yaşlılığında kendisine hürmet edecek birisini hazırlar” diye buyurmaktadır.

Sevgili Peygamberimiz, "İnsanların en hayırlısı kimdir?" sorusuna cevaben "ömrü uzun, ameli güzel olandır" diye buyurmuştur.

“Mefhum-u muhalif” diye bir kavram var. Yani bu Hadis’in mefhumu muhalifi yani zıttı da doğrudur. Öyleyse şu sözü rahatlıkla söyleyebiliriz: “İnsanların en hayırsızı kimdir?" sorusuna cevaben şöyle bir tespit doğrudur: "Ömrü uzun, ameli kötü insan, Dünya’daki en hayırsız kişidir.”

Gerçekten de öyle uzun ömürlü ve kötü amelli insanlar müşahede ediyoruz ki, hayatları tiksindiricidir. Allah (cc) böyle bir durumdan bizi muhafaza eylesin. Bazen o insanları sağda-solda, kahvede-lokantada görüyoruz. Hayvanlardan farksızdır, imansız ve kötü insanlar. Hatta o imansız ve zararlı insanlar, kötü insanlar “hayvanlardan daha aşağıdadır.” Hayvanlardan daha aşağılık insanlar, yaşlandıkça daha tiksindirici oluyorlar. O şekildeki yaşlı, zararlı, kötü ve imansız insanların, uzun yaşamalarından kısa yaşamaları daha iyidir. “Yaşamasın, ölsün kötüler.”

Evet, bizim hayattaki bakış açımız böyledir. Bu bakış açısı makul ve akılcıdır. Çünkü zararlı adamlar hayatı zehir ediyorlar. O adamlar, laik başıboş seküler sistemden yararlanıp hayvanlıklarını sürdürüyorlar. Bizim bakış açımızda insan başıboş bırakılamaz. Bu bakış açısı İslam’dan gelen bir anlayıştır.

Bizim anlayışımızın, yani hayata bakışımızın, gözlemlerimizin ve gördüğümüz olaydan ibret almamızın temelinde Peygamberimiz Hazreti Muhammed aleyhisselatu vesselam'dan bugüne gelen sözler ve davranışlar bulunmaktadır. Esasında bu anlayış, “Ehli Sünnet vel cemaat anlayışıdır.” Makul, mantıklı ve faydalı bir anlayıştır bu.

Bu anlayışa aklını kullanan herkes esasında bir anda ulaşır. Yani bizim Peygamberimizi (asm) örnek ve önder olarak aldığımız bu sonuca insanlar aklını kullanarak da ulaşabilir.

İmam Maturidi der ki, “Allah (cc) Peygamberleri göndermese dahi, insanlık aklını kullanarak Allah’ı ve doğru yolu bulabilir.”

Ey İnsan kendine gel. Allah (cc) size hem akıl vermiş ve hem de Peygamberler göndermiş. Buna rağmen yanlış ve kötü yolu seçiyorsun, canın Cehenneme!

İnsan yaşlandıkça doğru yola mı, yanlış yola mı meylediyor?

Bu soru çok mühimdir.

Benim bu soruya cevabım şudur: Allah yolunda yürüyenler, yaşlandıkça da aynı yolda büyük bir ihtimalle yürüyorlar. Hayatı iman ve İslam üzere olanlar, Allah’ın izniyle yaşlandıkça bu yolda yürüyorlar.

Allah bizi İslami istikametten asla ayırmasın.

İşte bu istikamet üzere şu şiirimi yazdım.

BEYAZ SAÇLARIM*

*"Beyaz saçları yolmayın.

Zira o beyaz saç,

kıyamet günü

Müslümanın Nur'udur."

(Hadis-i Şerif)

Herkes bir İmtihan Dünyası’na doğuyor.

Yaş ilerledikçe insan Dünya’dan soğuyor.

Hırstan kurtulanlar, kötülüğü boğuyor.

Beyaz saçlarım, şuur veren bir ahenk.

İster bir gariban ol, ister bir beyzade.

Feleğin çarkında hepimiz bir zede.

Artık hırstan kurtulup oldum azade.

Beyaz saçlarım, gurur veren bir gerçek.

Gözüm kalmadı, ne sarayda, ne köşkte.

Derviş gibi bekler dururum, bir köşede.

Ruhum her daim sevinç ve neşede.

Beyaz saçlarım, sürur veren bir çiçek.

Tabiat, insan için tam bir örneklik.

Boş başak ekinler eğilmez, durur dik.

Başım dolu bir başak gibi öne eğik.

Beyaz saçlarım, huzur veren bir renk.

Nice nice faydalar vardır her cevherde.

İnsan yaşayıp gider, ne varsa kaderde.

İşte fikrim, düşüncem tam bu mihverde.

Beyaz saçlarım, onur veren bir mihenk.

İnsan bu hayatta, yaşadığı sürece.

Olmalıdır ya sabırda, ya da şükürde.

Bu minvalde olan, elbet iyi fikirde.

Beyaz saçlarım, şuur veren bir ahenk.

Beyaz saçlarım, Nur veren bir gelecek.

Vesselam…