Gazze ağlıyor…

Zulüm aynı, iman aynı.

Ateş aynı, sabır aynı.

Değişen tek şey: Suskun dünya.

Ve birleşmiş bir dünya, timsah gözyaşları döküyor.
Sözde atanmış Müslüman liderler el pençe divan durmuş, “Emriniz olur Sam Amca, nasıl isterseniz Sömür Avrupa,
Baş üstüne Yahudi efendiler…” diyor.

Bugün insanlığın kör, vicdanların sağır, kalplerin taş kesildiği bir çağdayız.
Ve bu çağda, sadece “Ben Müslümanım” dediği için ateşe atılan, açlığa mahkûm edilen bir Gazze var.
Filistin’de, Gazze’de…
Ateş çukurları açılmış; içine çocuklar, anneler, yaşlılar atılıyor.

Tıpkı Ashab-ı Uhdud gibi.
Tıpkı binlerce yıl önce, sadece inandıkları için ateşe atılan müminler gibi…
Ama Allah “Ey ateş!

Serin ve selamet ol!” diyor.
Ve Gazze, bu dünyada yanarken, ahirette dirilişin ve şehadetin gülü oluyor.

Zalimler için yaşasın cehennem!
Müminler için ne güzel vaat ediyor Rabbimiz: Cennet.

Allah’ın emriyle yaşayanlara selam olsun…
Selam olsun Allah yolunda ölenlere ve öldürenlere.
Selam olsun şehit olanlara ve şehadeti bekleyenlere.

Bugün zalim bir hükümdar var: Yahudi Katil Netanyahu.
Kendisini ilah zanneden, kibriyle tahtına kurulmuş bir despot.
Yeryüzünün firavunu olmuş; gücü tanrılaştırmış, sermayeyle putlaşmış.
Merhametten yoksun, zulümle hükmeden bir kalp taşıyor.
Karşısında duran inananlara açlık, işkence ve ölüm vaat ediyor.

Ama unuttuğu bir şey var:
Tarih hep aynı hakikati yazar.
Zulüm geçicidir, iman daimî.
Zalimler yok olur, müminlerin adı çağlar ötesinden yankılanır.

Bugün Gazze, Ashab-ı Uhdud’un yeniden dirilişidir.
Ateş çukurları açılmış olabilir, ama o çukurlar zalimin acizliğini, müminin zaferini haykırıyor.
İman için ateşe atılanlar yanmaz; Çünkü iman, ateşten güçlüdür.

Gazzeli çocuk, gözümüzün içine bakarak şöyle diyor:
“Biz ateş çukurlarındayız, peki sizin imtihanınız ne?”

Ve evet, imtihanlar henüz bitmedi.
Gazze bize sesleniyor:
“Ey iman eden!
Senin ateşin geçici dünyanın sıkıntılarıdır.
Ama unutma: En büyük zafer, Allah için sabretmektir.”

İman, ateşe atılsa da sönmeyen bir meşaledir.
Netanyahu, açlıkla, susuzlukla, bombalarla bizi yok edeceğini sanıyor.
Ama bilmiyor ki Allah’ın vaadi yakındır.
Bize düşen, sabırdır.

Bir Gazzeli çocuğun sözleriyle bitirelim:
“Açız, susuzuz… Ama Allah bize yeter.”