İslam’a uygun hareket eden bayanlar, amirler, memurlar, işçiler, öğrenciler, iş yeri sahipleri, akraba komşu ve arkadaşlar bayram gününün anlam ve önemine uygun, ahreti ön plana katarak geçirme uğraşısı ve insanda sağladığı faydalar için çalışanlar ile Günlerin önemini bilmeden geçiren, bu şuursuz ne yazık ki sokakta İnsanlığa saygı sevgi gösterilmediği Müslüman ülkesinde değilmiş gibi sanki sıratı geçmiş ahreti kazanmış şekilde duyarsız bir yapıdayız. İnançlara saygı insanlık gereğidir.

Ayrıca Yüce Allah’ın bu önemli günlerinde iyilik ve bağış yapanları ödüllendireceğini bildirmesidir. Dini Bayram sabahlarında, Allah (c.c.), Melekleri yeryüzüne indirir. Onlar sokak başlarına dikilerek insanlardan ve cinlerden başka her canlının duyduğu bir sesle söyle seslenirler. ‘Ey Muhammed ümmeti! Büyük günahları affeden ve bol bağışlar sunan rabbimiz, bize çok önemli günler vermiş, kıymetini bilelim…

Peygamberimizin kıldığı ilk bayram namazı. Hicretin ikinci yılına rastlayan bir Ramazan Bayramı Namazıdır. Bundan sonra Peygamber imiz Bayram Namazını devamlı kıldığı için, sünnet-i müekkededir. Bayramda erkenden kalkmak, gusül abdesti almak, misvak kullanmak, güzel koku sürünmek, yeni ve temiz elbise giymek, sevindiğini belli etmek, yüzük takmak, karşılaştığı mümin kardeşlerine güler yüzle selam vermek, fakirlere çokça sadaka vermek, dargın olanları barıştırmak, akrabayı, Müslüman kardeşlerini ziyaret etmek, onlara hediye vermek sünnettir.

Böylece mübarek günler günlerimiz Recep, Şaban, Ramazan derken kurban Bayramı’nızıda kutladık.

Peygamberimiz (a.s.) buyuruyor ki “Bayramlarınızı tekbirler ile şenlendiriniz”, “Kim, önemini bilerek bayram gecesini ibadet ile geçirirse, kalplerin öldüğü gün onun kalbi diri kalır.”, “Rahmet kapıları dört gece açılır O gecelerde yapılan dua, edilen tövbe red olunmaz” Ramazan bayramının ve Kurban bayramının birinci geceleri, Berat gecesi ve Arefe gecesi”, “Kim bayram günü üç yüz kere”, “sübhanellahu ve bihamdihi” der ve sevabını ölmüş Müslümanlara bağışlarsa, “Her Müslüman ölünün kabrine bir nûr iner ölünce Allah kendi mezarına da bir nur gönderir” Hadis-i şerifte şöyle geçmektedir:

İslam’ı Türkler aracılığıyla öğrenen bazı toplumlarda da bu bayram için şeker veya tatlı bayramı olarak adlandırıyor. Çocukların şeker topladığı, küslerin, barışmasına komşuların, büyüklerin ziyaretine önem verilmemesi yerine seküler kesimde bir seyahat ve tatil olarak görmektedir.

Diyanet görevlileri, cemaat ve tarikatlarda inanç olarak bir empati sorunuyla iç içe yaşadığını inkâr edemeyiz. Kendimizi fert ve topluluklar açısından, “ötekinin” yerine koyamayışımız, hayatımızı körler ve sağırlar birbirini ağırlar diyaloguna çevirmiş. Toplulukların söyledikleri her zaman güzel ve doğru olurken, “öteki”nin söyledikleri batıl ve yanlış olmuş. Kendi kusurları fazilete dönüşürken, muhataplarının fazileti kusur olarak algılanır olmuş. Oysa birbirlerine ziyaret etmeleri inançsal farklılıklarının olmadığını üst yöneticilerinin de Müslümanların sıkıntıları olan Haramlara, günahlara ve düşmanlıklara karşı ortak kararlar almaları gerekmez mi? Hepimiz bir gün ölüm gerçeğiyle karşılaşacağız ve kabire gülerek gitmenin yoları ancak burada yapacağımız, davranış, ibadet, salih amellerle, gerçekleşir. İslam tek bir paket gibi algılanamaz full pakettir. Organların konuşacağı, fitne-fesattan uzak, haramlardan, günahlardan, düşmanlıklardan, duygu ve nefsi ilahtan, boş faydasız işlerden, inatçılıktan uzak durmak gerekir. Namaz kıldım, oruç tuttum, kurban kestim, hacca gittim ile yetinilemez.

Ben şucuyum bucuyum deme yerine sadece, ben gerçekten “Müslümanlardanım” diyen kimseden daha güzel sözlü kim olabilir?

Türk milletine ulusumuza, sevdiklerinizle birlikte hayır, sağlık, huzur, mutluluk, bolluk ve bereket getirsin. İnanan yürekler sevinçle dolsun, umutlar gerçek olsun, acılar unutulsun, dualar kabul ve günlerimiz mübarek olsun. Hayırlı yaşamlar dileğiyle. Selam ve duayla…