Gönül unutulmuş çatı katında,

Dönüp duruyor zamanın çarkları.

Sevgi gitmiş bir kuşun kanadında,

Dönüp duruyor zamanın çarkları…

Değeri kalmamış kadrin kıymetin

Zerresi yok vicdanın merhametin

Kime faydası var canlı cesedin

Dönüp duruyor zamanın çarkları…

Erdeme küsüp bilgiye darılmış

Bir zifiri karanlığa savrulmuş

Her türlü kötülük yere saçılmış

Dönüp duruyor zamanın çarkları…

Mumun ışığını güneş zanneder

Zan ' larını gerçek bilip yol eder

Bir türlü dinmez içinde dert keder

Dönüp duruyor zamanın çarkları…

Hasat vakti yaklaşır yavaş yavaş

O yol göründükçe başlar bir telaş

Hayatla bitmiştir artık savaş

Dönüp duruyor zamanın çarkları…

Biter sonbaharda hayat öyküsü

Ardından çalınır bir kış türküsü

Giderken kefendir sadece süsü

Dönüp duruyor zamanın çarkları…