Utanıyorum… Okula başlayacak çocuğun öldürülüp, cesedinin dere yatağında, çuval içerisinde otlarla ve taşlarla kamufle edilmesinden utanıyorum.

Günlerce umutla aranmasını, katledilmesini, aile üyelerinin gözaltına alınmasını, cesedinin bulunmasını geçtim, nasıl öldüğünü, cinsel istismara uğrayıp uğramadığını belirleyecek otopsi raporunu duymaktan utanıyorum.

Rabbim o çocukları bizlere emanet etti. Her şeyi Allah korusa biz neyle imtihan olacaktık? Komşuluk, akrabalık, insanlık hukuku bizlere verilmedi mi? Bu kaçıncı avuç içi kadar alanlarda kaybolan çocuk? Ağrı’da kaybolup günler sonra cesedi ortalık yere bırakılan Leyla’nın acısı dinmemişken daha, bu acıya dayanır mı yürek?

Cinsel istismara mı uğradı, görmemesi gereken bir şeye mi şahit oldu bilinmez ama dünyalar güzeli masum bir kız çocuğu bu dünyadan kaydı gitti. Çocuğu çuvala koyup dereye atanların yaptıkları yanına kâr kalacak olanların bahçesi bahar görmesin inşallah.

Film yine aynı film. Konu yine aynı sadece başrol başka. Geçen yıllar olsa da çocukların kaderleri ve sonları aynı. Ne ülkede adalet ne toplumda ahlâk kaldı. Saçının teline kıyılmayacak çocukların canlarına kıyıldı.

Minicik bir ömrü ve bedeni çuvala sığdıran pedofil, cahil zihniyet… Türk adaletinden korkmayıp Allah’ın adaletinden de korkmayan zihniyet… Gülleri solduran sapkın zihniyet… Pompei halkı gibi nesliniz kurusun inşallah.

Merdivenden düştü öldü denilen engelli bir abla, köylüye tefecilik yapan herkesin çekindiği muhtar amca, yasaklı madde kullanan abi, cesedin kapılarına konulup suçlanacakları korkusuyla evlerine kamera taktıracak kadar amcanın zulmünden korkan köylü…

Saldırgan hayvanların uyutulması için bir araya gelen meclisimiz, sapıkların uyulması için de bir araya gelmeli. Gelmeli ki; “İdam önüme gelirse imzalarım” diyen Cumhurbaşkanımız sözünü yerine getirsin. Getirsin ki ilahi adalete kalmasın sapkınlar. Getirsin ki utancımızdan titremesin yüreklerimiz.

Utanarak ve büyük bir üzüntüyle kaleme aldığım yazıma Che Guevera’nın şu sözüyle son vermek istiyorum; “Aynı evrende yaşamamalı cellatlar ve çocuklar, ya ölmeli cellatlar, ya da hiç doğmamalı çocuklar…”

Sağlıcakla kalın…