Ankara’nın Pursaklar ilçesinde meydana gelen olay gerçekten insanlarımızı düşündürmesi gereken bir olay. 2 çocuğun arasında çıkan bıçaklı kavgada, 15 yaşındaki çocuk bıçaklanarak hayatını kaybetti.

Bu olay sadece Ankara için değil, ülke genelinde çocuklar üzerinde “neler oluyor”u düşündürmelidir.

Sadece aileler değil, toplum olarak da çocuklarımızın üzerinde oluşan bu olumsuz etkiyi düşünmemiz gerekiyor diye düşünüyorum.

Hazır eğitim ve öğretim dönemi de başlamışken, geçtiğimiz haftada belirttiğim gibi ailelere çok büyük iş düşüyor.

Çocuklarımızı takip etmemiz lazım.

Ben 15 yaşındayken, aileme her anımı bildirmeye çalışırdım. Cep telefonum olmamasına rağmen ailem beni gittiğim yerde bulacak şekilde hazır olurdum. Ama günümüzde bu durum ortadan kalkmış diye düşünüyorum.

Çünkü bu anlattıklarım 10 yıl öncesiydi. Günümüzde ise yozlaşan bir toplumun, sunduğu acı veren haberler ile hayata devam etmeye çalışıyoruz.

Çocuğun önüne yemeğini koyup, cebine harçlık vermek ile okula gönderilmesi hem onun evlatlık potansiyeli açısından olumsuz etki oluşturmaktadır hem de aile denilen oluşuma zarar vermektedir.

Herkes bu şekilde davranır ise; aile bütünleşmesi, evlat saygısı ve evlat sevgisi denilen eylemler her zaman için arka planda kalacaktır.

Yaşadığım mahalleye çok yakın bir okul var. Geçtiğimiz gün okulun çıkış saatine denk geldiğimde gördüğüm manzara bana bu yazıyı düşündürdü. Özellikle; ilkokul seviyesinde olan öğrencilerin ağzına aldığı kelimeler, okuldan gelmiyormuş gibi davranışların sergilenmesi ve velilerin bir arada olduğu ortamda yapılan eylemler gerçekten toplumu uzun, uzun düşündürmelidir diye düşünüyorum.

Gelecek süreçte; aile bireylerinin birbirine saygısı kalmadığı gibi, çocukların da ne anne, ne de baba vurgusu olmayacaktır. Bu yüzden çocuklarımızı takip etmemiz gerekiyor.

Tüm aileler bu şekilde davranır ise; bozulan toplumu hiçbir şekilde tamir edemeyiz diye düşünüyorum.

Hep birlikte; Allah çocuğumuzu, çoluğumuzu belalardan korusun diyerek oturup beklemek hiçbir zaman faydalı olmayacaktır. Çünkü ilk önce iğneyi kendimize batırmamız gerekmektedir diye düşünüyorum.

Umarım gelecek nesillerde vatana ve millete fayda sağlayan bireylerin çoğunlukta olduğu; arkadaşlığın ve kardeşliğin üst seviyede kaldığı bir toplum manzarası izleyebiliriz.