Ülkemizde milyonlarca sığınmacının yanı sıra vatandaşlık almış ve büyük çoğunluğu Afrika ve Arap yarımadasından gelen milyonlarca yabancı yaşıyor. Türk kültürüyle herhangi bir alakası olmayan hatta doğru düzgün Türkçe dahi bilmeyen bu milyonlarca insanı Türk vatandaşı(!) yapan tek şey Türkiye’den ev almaları. Türkiye’den 400 bin doların üstünde bir rakama gayrimenkul alan yabancılara Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlığı tabiri caizse eşantiyon olarak veriliyor.

Sığınmacıların ve gayrimenkul satın alarak Türk vatandaşı olan ve Türkiye’ye yerleşen görece zengin yabancıların sebep olduğu birçok sorun var. Bunların içinde belki de en önemlisi eğitim meselesi.

Sığınmacıların yoğun olarak yaşadığı bölgelerdeki bazı okullarda Türk öğrencilerle yabancı uyruklu öğrencilerin sayısı yarı yarıyayken birçoğunda yabancı uyruklu öğrenciler çoğunlukta. Bazı sınıflarda ise neredeyse hiç Türk öğrenci yok. Bu durum okullarda yaşanacak mağduriyetlere de kapı aralıyor. Böyle bir sınıfta nasıl ders işlenebilir? Böyle bir ortamda eğitim alan bir Türk çocuğu ne kadar başarılı olabilir? Bunlar ilgililerin çözmesi gereken ancak hiç yokmuş gibi davrandıkları sorunlardan sadece birkaçı. Bu durum bazı “kurnazlıklara” da kapı aralıyor. Bazı uyanık idarecilerin çocuklarını yabancı uyruklularla okutmak istemeyen öğrencilerin ailelerinden para talep ederek okullarda sığınmacıların olmadığı Türk sınıfları oluşturduğu sağda solda uzun zamandan beri konuşuluyor.

Parası olan yabancılar ise çocuklarını “international school” adı altında Arapça ve İngilizce öğretim yapan okullara gönderiyor. Bu tarz okulların sayıları gitgide çoğalıyor ve haklarında doğru dürüst bilgi almak neredeyse imkânsız. Ansızın bir yerde kocaman bir bina ve “international school” tabelası görüyorsunuz ancak internette haklarında en ufak bir bilgiye dahi rastlayamıyorsunuz. Bu okulların Türk eğitim sisteminin neresinde olduğu büyük bir muamma ancak bu okullar üzerinden Türkiye eğitim sistemine bir hançer daha vurulduğu kesin. Tıpkı Osmanlı’nın son döneminde Batılıların açtığı yabancı okulların yaptığı gibi.

Öğretmen atamaları, yeni sınav sistemi gibi tali konular gündemden düşmüyor ancak eğitim sisteminin son nefesini vermek üzere olduğu neredeyse hiç konuşulmuyor. Bu meseleye karşı bu aşamaya gelene kadar önlem alınmaması çok büyük bir gaflettir. Ancak çözüm için en ufak bir çaba sarf etmemek ise düpedüz ihanettir. Yetkililer için ihanetten önceki son çıkış gitgide yaklaşıyor.