Kültür bir milleti diğer milletlerden ayrı kılan değerler bütünüdür. Bir milletin millet olma iddiasını sürdürebilmesi kültürünü koruyabilmesine bağlıdır. Kültürünü koruyabilmesinin en önemli unsuru ise din anlayışını koruyabilmesi ve nesiller boyu bu anlayışı sürdürmesidir.

Tarih boyunca din değiştiren Türkler zamanla kültürünü de kaybetmiş ve asimile olmuşlardır. Orta Asya’da Budizm’e inanan Türkler, Avrupa’da Hristiyan olmuş Bulgar ve Macarlar milli benliklerini kaybetmiş ve asimile olmuşlardır. Ancak İslamiyet Seyyid Ahmet Arvasi’nin deyimiyle “Türk'ü, yeniden Türk'e buldurmuştur ve cihana vurulan mühre hakkın nazarını koymuştur.” Türk’ün alplik ruhunu besleyen cihat anlayışı ve ilay-i kelimetullah hedefiyle altı doldurulmuş cihan hakimiyeti mefkuresi, Söğüt’te 40 atlıya sahip bir uç beyliğini cihan devleti yapan kültürü inşa etmiştir. Arvasi’nin dediği gibi "İslamiyet, milletleri zayıflatmaz, yok etmez, aksine güçlendirir ve korur. Nitekim İslamiyet ile şereflenen milletler, bu dine samimiyetle sarıldıkları müddetçe, güçlü, sağlıklı ve parlak medeniyetler geliştirmeyi başarmışlardır."

Türkler bin yıl boyunca İslam’ın kılıcını sallamış ve İslamiyetle kader ortaklığı yapmıştır. Türk’ün din anlayışı başka bir milleti körü körüne taklitle değil yüzyıllarca süren bir süreç sonucunda kendine has özellikler kazanarak ortaya çıkmıştır. Söğüt’teki bir uç beyliğine cihan devleti olma iddiasını veren Türk’ün din anlayışıdır.

Tarih boyunca Türk'ü İslamdan koparma planları bir bir suya düşmüştür. Türk'ü Müslümanlığından koparamayanlar, bu sefer de Türk'ün din algısını bozmak için harekete geçtiler.

Özellikle son yıllarda İran’dan, Mısır’dan, Suudi Arabistan’dan getirdikleri din anlayışını bu millete pazarlamaya çalışanların buluştukları ortak payda Türk milletine düşmanlıktır. Türk Müslümanlığını ithal fikirlerle boğmaya çalışanların asıl hedefi Türk milletinin Anadolu topraklarında verdiği bin yıllık varlık mücadelesidir.

“Ne Humeyni'nin Şia'sında, ne Suud'un Vahhabi'sinde. İslam'ı, ecdâdın kütüphanesinde bulursunuz!”

Seyyid Ahmet Arvasi