Sevgili anne ve babalar yazımın başlığında bahsettiğim gibi çocuklarınıza sahip çıkın sonra geri dönüşü olmayan sonuçlarla karşı karıya kalırsınız iş işten çoktan geçmiş olur.

Şöyle bir haberlere bakayım dedim karşıma gerçekten ürperten, korkutan ve hatta beni çok düşündüren bir haber çıktı. Haber internet bağımlılığı ile ilgiliydi gerçekten haberi hayretler içinde izledim ve üzüldüm.

Haberde şöyle diyordu; Hatay’da depremde evini ve yakınlarını kaybeden 23 yaşındaki Barış Özbay, tam 3 yıldır evden dışarı adım atmıyor. Ne duş alıyor, ne tırnaklarını kesiyor, ne de insanlarla konuşmak istiyor… Günlerini yalnızca telefon ve bilgisayar ekranı karşısında geçiriyor. Umutsuzluğa kapılan genç, “Yaşamak istemiyorum” diyor.

Ne acı bir durum Allah kimseyi bu duruma koymasın gerçekten çok zor bir anne için. Annesi Semra Özbay ise çaresiz şekilde gözyaşları içinde tek bir dilekte bulunup evladının eski günlerine dönmesini istiyor. Ne acı değil mi bir anne evladının düştüğü çaresizliğe bir yardım elinin uzanmasını istemesi.

Bir genç düşünün üniversite okuyor ve yaşadığı büyük deprem yıkımı sonrası eve kapatıyor. İnsan gerçekten bu yıkıma bir söz bulamıyor. Yıkım ki ne yıkım, anne çaresiz, evlat çaresiz ve tedavi istemiyor, bu hayattan bıktığını söylüyor.

Düşünün en temel ihtiyaçlarını gidermek bile istemiyor onları da mecbur olduğu için yaptığını söylüyor. Hatta öyle bir duruma gelmiş ki tırnaklarının uzunluğunu görünce gerçekten irkildim. Yani insan tırnağını kesmez mi diyeceksiniz, ama onu bile yapmak istemiyor.

Yani kendini telefona o kadar kaptırmış ki başka bir dünya bilmez olmuş. Hatta telefonla ve bilgisayarla oynamaktan boynunu dahi çeviremeyecek hale gelmiş en kadar üzücü bir durum değil mi?

Annesinin davranışlarına baktım onun bile psikolojisi yerinde değil. Anne böyle olunca evladın sağlıklı olması zaten düşünülemez. Devletimizin iş işten geçmeden bu evladımıza biran önce yardım elini uzatıp, bu telefon bağımlılıktan kurtarıp normal hayata dönmesini sağlaması gerekiyor.

İşte gördüğünüz gibi günümüz gençlerinin hatta ve hatta çocuklarının en büyük sorunu telefon bağımlılığı. O hale geliyorlar ki telefonsuz bir hayatı düşünemez hale geliyorlar. Burada anne ve babalara büyük görev düşüyor.

Çocuklarınızı sürekli kontrol edin, onların telefon bağımlısı olmasına izin vermeyin. Eğer bir şey olmaz derseniz sonuç ortada. Onun için ne olursa olsun çocuklarınızı takip edin, arkadaşları kimler, nerelere takılıyor mutlaka ama mutlaka izleyin.

Çocuklarınızı izleyin ve takip edin derken onların hayatını zindana çevirmeden, onlara baskı kurmadan bu işi yapın ki çocuğunuz sonra size karşı nefret duyup, olmadık işlere kalmasın.

Evet günümüzde telefon bağımlığı en büyük sorunların başında geliyor. Anne ve babalar bebeklikten başlayarak çocuklarının eline telefon vermesinler. Çünkü bağımlılık çocukluktan başlıyor ve önü alınamıyor. Anne ve babalar dediğim gibi üzülmek istemiyorsanız mutlaka çocuklarınıza sahip çıkın.

Demem o ki çocuklarınızı kendi haline bırakıp eline telefon vermeyin. Bu telefon denen illet onların hayatını çekilmez hale getirebildiği gibi geleceklerini de yakından ilgilendiriyor. Güzel şeylerin yanında çirkin ve kötü şeyleri de telefondan görüp öğreniyor çocuklarınız sanırım farkındasınız.

Aileler çocuklarının eline telefon verirken iki kez düşünün. İyi mi yapıyoruz, kötü mü diye kendinizi sorgulayın ve çocuklarınızı telefonla yalnız başına bırakmayın.