Özbekistan devleti “Ali Meclisi” devletlerinin şerefi namusu(!) üzerine laf edenleri ülkeden deport edeceklerini, dışarıdan gelmek isteyenlere de vize vermeyecekleri” yönünde kanun çıkarmış. Bir Taskent dönüşü uçak İstanbul’a indi Türk olanlar bir gişeye diğer yabancılar başka bir gişeye yönlendirildiler. Benim yanıma bir kişi daha geldi, diğerleri hepsi hanım olan bu seyahatçiler diğer gişeye gittiler. Bunların ellerindeki kol çantası dışında bir çanta vs de yoktu. Yani satacakları bir şey de yoktu. Bu kadınlar böyle bir halde neye gelirler?

Dört Türk cumhuriyeti Güney Kıbrıs’ı 4’er milyar dolara tanıma kararı aldılar. Keşke biz beş milyar verip Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ni “tanıyın deseydik. İlk müstakillik yıllarında oradaydık. Her yıl Kırgızlara 200 milyon, Özbeklere 250 milyon, Kazaklara 300 milyon ve Azerbaycan’a da 250 milyon dolar hibe şeklinde para veriyorduk. Kırgız başkan Askar Akayev TV’de “Türkiye bize bu gün 200 milyon dolar yardım etti” derken diğerleri hiç oralı olmadılar. Bu devletlere hakim olan güç eski Sovyet kafasıyla yetişmiş insanlar. Şu zaman olmuş müstakilliğe inanmayan, bunun bir Sovyet aldatmacası olduğunu, günü gelince içeri atacaklarını” söyleyen üst düzey insan o kadar çok ki.

Bir olaydan sonra bizim rektör “üzülme kardaş özümüz bir” demişti. Yani sizinkiler de bizimkiler kadar yalancı demek istiyordu. Bu tanıma olayı da AB ile ilişkiler biz 6 milyar dolara o zilleti, mültecileri kabul etme zilletini boynumuza taktık. Her konuşmada Ahmet Davutoğlu’nu kınıyorum. Buna nasıl razı oldu acaba diye. Biz AB’nin 6 milyar doları için göçmenin çöplüğü olmaya razı olduk. Bir Azerbaycan Türkü kardeşim “bunların hepsi Sovyet virüsü” derdi. Yani biz daha pahalıya gittik. Bu iş için onları kınamamak lazım. Özümüz bir.